Au pair in Australië

Happy New Year from Down Under!

Hoi!

We hebben vandaag een hele warme dag achter de rug; in Summer Hill – waar ik woon- werd het 41 graden. De warmte is hier heel anders dan in Nederland en al helemaal met de branden en de harde wind brandt het echt op je huid en prikken je ogen zodra je naar buiten loopt. Gelukkig was de rook vandaag minder dan andere dagen, dus daar hebben we niet zoveel last van gehad.

Happy New Year! Ik ben zó blij dat ik kerst en oud en nieuw in Australië heb kunnen vieren. Wel was het gek om niet bij vrienden en familie te zijn rond deze tijd van het jaar. Maar ik heb kerst gevierd met de familie hier en dat was toch wel bijzonder! De hele familie is naar ons huis gekomen op eerste kerstdag en er zijn ontzettend veel cadeautjes gegeven. Van de familie heb ik een Pandora bedeltje van een koala gekregen, een Destination Towel van Manly Beach, body lotion en nog wat andere kleine dingetjes gekregen. Het kwam echt als een verrassing en ik voelde me deze dag helemaal deel van de familie. Iedereen die ik met kerst heb ontmoet was heel geïnteresseerd in wat ik deed hier, maar aan de andere kant voelde het ook al normaal dat ik er was.
Op tweede kerstdag zouden we vertrekken naar Port Stephens, een kustplaats zo’n drie uur ten zuiden van Sydney. Hier is mijn hostfamily zo’n 5 tot 6 dagen gebleven en ik ben er na 2 dagen weer weggegaan. Zo hadden we het afgesproken zodat ik oud en nieuw met vrienden in Sydney zou kunnen vieren. Mijn hostfamily kan in Port Stephens het vakantiehuis van de familie gebruiken en de locatie was echt prachtig! In het bos, dat letterlijk de achtertuin van het huisje was, leven wilde koala’s en tegenover het huisje ligt het strand. Wel is het huis zo klein dat er geen kamer voor mij was, dus sliep ik in de woonkamer! Heel gek maar ook wel grappig om wakker gemaakt te worden door de jongens rond half 6.. het hoort er allemaal bij. Helaas heb ik geen koala’s gespot deze vakantie!

Na 2 dagen zijn we met de kinderen naar de ouders van mijn hostmom Kelly gereden om kerst te vieren met andere familieleden die er eerste kerstdag niet waren. We moesten een uur rijden en inmiddels had ik Alex en Kelly (natuurlijk!) verteld over de vaste traditie die wij thuis hebben; de top 2000! Zoiets hebben ze zelf ook rond Australia Day en ze vonden het zo leuk dat ze meerdere keren Radio 2 hebben opgezet tussen kerst en oud en nieuw en ik dus gewoon de traditie in Australië voort kon zetten. En natuurlijk: precies op dat moment wordt flappie gerdraaid. Dan moet je wel even uitleggen wat het liedje betekent. Dit vonden ze heel grappig en als je het in het Engels uitlegt, realiseer je je pas wat voor apart liedje het is… maar dat terzijde.

De ouders van Kelly wonen in een enorm landhuis met een aantal hectare aan land met (wilde) dieren, waaronder wilde wallabies (een soort kleine kangoeroes). Met een soort buggy zijn we over het land gereden om de wallabies te spotten, de paarden eten te geven en te genieten van het mooie landschap. Maar het had ook een keerzijde, want de laatste weken hebben de bosbranden dit land bereikt en zagen we heel veel afgebrande stukken bos wat schokkend was om te zien. Aan het einde van de middag vertrok mijn hostfamily zonder mij weer terug naar het vakantiehuisje in Salamander, Port Stephens en bleef ik achter in Crawford River met de ouders, broer en zus van Kelly. Bij het uitzwaaien van mijn hostfamily snapten de kinderen er helemaal niks van dat ik niet mee terugging met ze: ‘’But she.. but she has to sit here!! She has to sleep with us. Where are you going?’’ vroeg Thomas (2). Heel schattig, maar ik was ook wel blij dat ik even een paar dagen voor mezelf kreeg.

(Achter en voor de wallaby zie je allemaal verbrand land)

Ik voelde me soms een beetje ongemakkelijk deze dag, omdat de familie in een landhuis woont en erg verschilt van wat ik gewend ben thuis. Maar dat was nergens voor nodig, want zodra alle familie weg was, moest ik van Kelly’s ouders lekker ‘leftovers’ pakken van het diner in de middag, bord op schoot en op de bank Netflix kijken. Ook kreeg ik mijn eigen slaapkamer en mocht ik helemaal doen waar ik zin in had. Zo lief! De volgende ochtend ben ik met Jenny, de zus van Kelly, nog even in de buggy gestapt en zijn we vroeg in de ochtend wallabies gaan spotten voordat we met Steven (broer) weer richting Summer Hill zouden rijden.

En toen was het alweer oudjaarsdag! Ik had afgesproken met een paar meiden te gaan eten en daarna het vuurwerk te gaan kijken in Balmain, een suburb aan de andere kant van de Harbour Bridge. De Botanic Gardens is een populaire plek om het vuurwerk van Sydney te bekijken, maar kan erg duur zijn. Ook zijn er mensen die voor de gratis plekken ’s ochtends vanaf 4 uur wachten tot 12 uur ’s nachts. Blijkbaar hebben er niet veel mensen aan gedacht om aan de andere kant van de Harbour Bridge het vuurwerk te gaan bekijken, want het was rustig en we hadden een geweldig uitzicht en konden alles super goed zien! Het was een hele mooie ervaring en ik had dit voor geen goud willen missen!!

En dan is het alweer 2020.. tijd voor de nieuwjaarsduik! Ook een van mijn grote wensen was om mee te kunnen doen aan de nieuwjaarsduik op Bondi Beach! Dit stond helemaal bovenaan mijn to do list in Australië en ik ben zo blij dat ik het heb gedaan. Met meer dan 1000 Nederlanders met Unox muts zijn we op 1 januari het water ingerend. Het werd gefilmd door het programma Bondi Rescue en wordt dit jaar nog uitgezonden; even in de gaten houden dus!! Na de duik was er ’s avonds een afterparty in Darling Harbour met Nederlandse muziek en bitterballen. Het was geweldig!!

Ik ben hier nu al iets meer dan 1.5 maand en de tijd gaat ineens zo snel. In februari vertrekt Alex naar de Barossa Valley in de buurt van Adelaide (west-Australie) en dit is de periode dat mijn hostfamily mij het hardst nodig heeft. Ik ben heel benieuwd hoe dit zal gaan, vooral omdat de oudste vanaf dan naar de basisschool gaat voor 2 dagen in de week!

Wat de bosbranden betreft, ik zit nog steeds helemaal veilig hier in Summer Hill! Alleen veel rook en harde wind maken het soms wat minder fijn om naar buiten te gaan. Nog steeds geen gevaar voor ons en zodra er ook maar iets veranderd laat ik dat weten!

Hopelijk hebben jullie allemaal een hele fijne kerst gehad en ik wens jullie een geweldig 2020!

Liefs Lisette

Here we are!

Hoi allemaal!

Het heeft even geduurd voordat jullie eindelijk weer wat van mij horen via mijn blog. De eerste maand zit erop en ik vond het nu wel een goed moment om te vertellen hoe de afgelopen vier weken zijn verlopen!

Op 18 november om 6 uur in de ochtend landde ik dan eindelijk op het vliegveld van Sydney. Na het reizen van in totaal 24 uur was ik er dan. Het vliegen ging opzich goed, niet zoveel geslapen maar het was een hele leuke ervaring (ja écht!). Het eten was lekker en uitgebreid, er zaten hele grappige mensen naast me waar ik mee kon kletsen en heel af en toe kon ik even een uurtje slapen. Uiteindelijk heb ik niet meer dan 5 uur kunnen slapen, dus ik was heel erg moe toen ik in Summer Hill aankwam. Het gezin heeft me opgehaald samen met Xavier en Thomas. Die hebben we daarna meteen naar de kinderopvang gebracht en zijn doorgereden naar huis. Daar vertelde Kelly mij dat ik het beste de hele dag wakker kon blijven in verband met de jetlag. Dat werd dus een hele lange dag met zo weinig slaap, maar het is gelukt!!

De eerste week hier hoefde ik nog niet te werken. Gelukkig maar! De jetlag heeft namelijk ongeveer 10 dagen geduurd. Ik had nooit gedacht dat je je ziek kon voelen van een jetlag. Gelukkig had mijn hostfamily daar alle begrip voor en zijn ze echt ontzettend lief voor me geweest die week! Ik mocht helemaal doen waar ik zelf zin in had. Het was nog wel onwennig. Ik moest ineens Engels praten tegen iédereen (bijna iedereen, maar daar kom ik zo op terug), alles moest ik betalen in Australische dollars en zelfs even naar de supermarkt was wel spannend in het begin. Alex heeft me die week op sleeptouw genomen en met hem ben ik naar Sydney gegaan om een bankrekening te openen, een simkaart te kopen en wat eerste boodschappen te halen die ik nodig had. Zo begon ik mij echt steeds meer een inwoner te voelen van Australië. Inmiddels heb ik ook een spaarrekening geopend en kan ik goed sparen van het geld dat ik verdien.

De tweede dag dat ik hier was heb ik een Nederlands meisje geappt die hier ook als Au pair werkt. Zij woont ook in een suburb van Sydney en haar had ik leren kennen op de workshop in Nederland. Ik had verder geen contact meer met haar gehad, dus ik hoopte dat ze het leuk vond om nog af te spreken. Ze was super enthousiast en lief! Ze nodigde me diezelfde dag meteen uit om mee naar Coogee Beach te gaan met een aantal andere Nederlandse Au pairs en het was heel gezellig. Via haar heb ik in mijn eerste weken al andere meiden leren kennen en sindsdien ken ik al enorm veel mensen op deze manier. Ook had ik in mijn eerste week op vrijdag de oriëntatie-dag voor Au pairs in Sydney, georganiseerd door het Au pair bureau. Op deze dag moesten we allemaal opdrachten doen door de stad en heb ik voor het eerst de Sydney Opera House, Harbour Bridge en andere bekende plekken van de stad gezien. Het was zo leuk!!

Die week had ik ook met een paar meiden afgesproken om op surfkamp te gaan, 2 uurtjes ten zuiden van Sydney met de bus. Hier hebben we 2 dagen gesurft en sliep ik op een kamer met 6 meiden. Met twee van hen, Lies en Larissa, ga ik binnenkort een weekend naar Canberra boeken en staan er nog veel leuke uitjes in de planning. Ook andere Au pairs die er waren dat weekend zie ik nu regelmatig. Super leuk! We hebben ook al afgesproken om elkaar in Nederland weer op te zoeken.

Ik merk dat het werken nu steeds beter gaat. De jongens zijn soms erg lastig om mee te werken, wat het werken wel zwaar kan maken, maar er zijn ook heel veel leuke momenten. Zo komen de kinderen op de kinderopvang regelmatig naar me toe om te vragen of ik de zus ben van Xavier en Thomas, want dat is toch wel erg interessant. Ook vind ik het altijd leuk om een praatje te maken met de medewerkers en kennen de moeders van de kinderen me inmiddels ook. Xavier (4) vraagt veel over Nederland en vindt het reuze interessant dat er ook treinen in Nederland zijn. Elke avond als hij gaat slapen, zegt hij ‘’goodbye doei’’ want dat is zijn allereerste Nederlandse woord! Regelmatig luisteren we naar de Nederlandse Frozen en Lion King liedjes en probeert hij te verstaan wat er gezongen wordt.

De zomer is hier officieel begonnen en het kan vandaag wel 40 graden worden. Voor de maand december is het nog nooit zo warm geweest en vooral met de bosbranden is dat wel gevaarlijk. Er hangt veel rook in de lucht vandaag, dus lekker naar buiten gaan zit er niet in. Verder heb ik nog geen last gehad van de warmte! Wel een paar keer flink verbrand.. maar soms kun je er niet tegenop smeren. Er zit hier een gat in de ozonlaag waardoor de zon erg sterk is.

Wat ik soms wel lastig vind, is het tijdsverschil. Ik sta ´s ochtends vroeg op, en tegen de tijd dat ik weer klaar ben met werken is het in Nederland half 11 ´s avonds. Als ik in de avond klaar ben met werken ben ik meestal erg moe en dan zijn jullie juist net wakker. Sorry als ik niet zoveel contact zoek en app naar iedereen. Ik merk dat doordat ik hier een nieuw sociaal leven krijg en veel werk het lastig is om zowel hier als in Nederland alles bij te houden. Hopelijk word ik daar beter in!

In 2009 vierde ik kerst op het warme Curacao en 10 jaar later heb ik weer een warme kerst! Op eerste kerstdag komt de familie naar ons toe. Dan worden de cadeautjes gegeven en eten we samen. Op tweede kerstdag ga ik samen met Kelly, Alex en de jongens naar Port Stephens, een kustplaats waar ze een strandhuis hebben (met wilde koala's!!!). Ik mag mee! Ik ga wel eerder terug naar Sydney omdat ik oud en nieuw wil vieren met vrienden hier en ik op 1 januari de nieuwjaarsduik wil doen op Bondi Beach. Dat snapten ze gelukkig heel goed en ze vinden het dan ook hartstikke leuk dat ik toch een paar dagen mee ga. Hopelijk kan ik met oud en nieuw het vuurwerk in het centrum zien!

Dat was het wel zo’n beetje voor de eerste paar weken. Het Engels praten gaat inmiddels vloeiend. Ik verdwaal wat minder snel, heb hele leuke mensen om mij heen en ik weet ook waar ik de állerlekkerste koffie kan halen in de buurt. Volgens mij gaat dat wel goedkomen de komende maanden. Na kerst en oud en nieuw zal de tijd vliegen. Heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes de afgelopen tijd en iedereen die zo erg heeft meegeleefd. Ik vind het super lief! Maak jullie geen zorgen om de bosbranden en de rook. Het is allemaal heel erg, maar weet dat de mensen hier goed weten wat ze moeten doen en zolang ik blijf waar ik nu ben kan er niet zoveel gebeuren.

Tot snel!!

Liefs Lisette

Op naar Australië

Hoi allemaal,

Hier is ´ie dan.. mijn laatste update vanuit Nederland. Mijn koffers zijn gepakt, de reispapieren liggen klaar en ik ben ook al ingecheckt voor beide vluchten. Ik kan inmiddels echt niet meer wachten om te gaan. Blij dat het nu zo ver is!

Gelukkig mocht ik best nog wel wat kilo´s meenemen. Ik vlieg met twee vliegtuigmaatschappijen en beide hanteren andere bagageregels; ik moest dus even uitzoeken hoe het precies zat. Bij British Airways mag ik meer meenemen dan bij Qantas, dus houd ik mij maar aan de regels van de laatste maatschappij. Ik neem uiteindelijk een grote koffer mee van 30 kilo en een handbagage koffer van 7 kilo. De afgelopen weken heb ik van veel lieve vrienden en familie afscheid genomen en onwijs veel lieve cadeautjes gekregen die allemaal mee het vliegtuig ingaan.

Donderdag heb ik voor het laatst geskypet met Kelly (moeder van het gezin) en ze vertelde dat ze het afgelopen weekend het hele huis opgeruimd en schoongemaakt hebben voor als ik kom. Ze zijn er allemaal al helemaal klaar voor. Ook heb ik de jongens nog even gezien. Waarschijnlijk komt de oudste, Xavier, mij samen met Alex (vader) ophalen van het vliegveld. Ik land lokale tijd om 06:10 in de ochtend, dus dat wordt een hele, hele lange dag om wakker te blijven.

Momenteel zijn er veel bosbranden in Australië, waaronder in de deelstaat New South Wales, waar ik ga wonen. Daarbij heeft voor het eerst Sydney hier last van, maar loopt de stad nog geen echt gevaar. Ik heb hier ook contact over gehad met het gezin en de Au Pair organisatie in Sydney zal de Au pairs hier over op de hoogte houden. Gelukkig zijn de branden nu nog op zo’n 4 uur afstand van waar ik ga wonen. De warmste periode moet alleen nog komen, dus het is wel even afwachten hoe het allemaal zal gaan verlopen. Maar tot nu toe is er nog niets aan de hand in de buurt waar ik ga wonen!

Eenmaal daar krijg ik een Australische simkaart met een Australisch nummer. Nu schijnt het zo te zijn dat ik via Whatsapp gewoon met mijn Nederlandse nummer kan blijven appen, maar er niet meer op gebeld of gesmst kan worden. Dat kan dan alleen op het Australische nummer. Whatsappbellen kan wel gewoon en natuurlijk vind ik het ook heel leuk om te Skypen!

Voor iedereen die het leuk vindt om mijn reis te volgen, zijn hier de vluchtnummers met tijden (allemaal omgerekend naar Nederlandse tijd):

Amsterdam – Londen (BA447) Vertrek: 17:35 (za 16-11) Aankomst: 18:50 (za 16-11)
Londen – Singapore (QF002) Vertrek: 21:35 (za 16-11) Aankomst: 10:45 (zo 17-11)
Singapore – Sydney (QF002) Vertrek: 12:15 (zo 17-11) Aankomst 20:10 (zo-17-11)

Ohja! Heb ik al gezegd volgens mij, maar het tijdsverschil met Sydney is 10 uur. Het is daar nu dus 10 uur later dan in Nederland.

Laterrrr!


X Lisette

Voorbereidingen!

Hoi allemaal! Hierbij een eerste update over mijn Australië avontuur!


Zoals jullie inmiddels wel weten heb ik besloten om als Au pair in Australië te gaan werken. Al twee jaar heb ik er over nagedacht en deze zomer heb ik besloten om het gewoon te gaan doen. Inmiddels heb ik me al 2 maanden geleden aangemeld voor het programma en in de tussentijd heb ik al veel moeten regelen.

Allereerst stuurde de organisatie waarmee ik naar Australië ga, Travel Active, mij een boekingspakket op. Hier in staan alle dingen die geregeld moeten worden voordat ik straks het vliegtuig instap. Het bestond onder andere uit het doorgeven van voorkeuren voor bijvoorbeeld het aantal kinderen waar ik voor wil gaan zorgen, wat voor soort gezin ik zoek, of ik huisdieren wilde of juist niet en ik mocht zelfs aangeven waar ik graag wilde gaan wonen. Vanaf het begin hoopte ik heel erg op Sydney, maar ik heb aangegeven dat ik geen voorkeur had, mits het maar rondom een grote stad was. Ook heb ik via mijn werk bij de Taaltrein referenties kunnen opgeven die Travel Active graag wilde hebben en heb ik een Dear Host family letter moeten schrijven; een brief waarin ik meer over mijzelf vertel, hobby’s, mijn familie en wat ik verwachtte van het wonen in Australië. Dit hele pakket ging weer retour naar Travel Active en na wat heen en weer gemaild te hebben, heb ik twee weken geleden gehoord dat ik was geaccepteerd voor het Australië programma!

Toen begon het gedeelte die ik het spannendst vond: videobellen/Skypen met gezinnen in Australië. Op basis van mijn voorkeuren werden zij met mij gematcht door de Travel Active partnerorganisatie. Superrrr spannend, want alles ging natuurlijk in het Engels. Iedere dag kwamen er wel nieuwe matches bij en mailde ik met de gezinnen. Op een gegeven moment kreeg ik een nieuwe match met een gezin waar ik direct een klik mee had. Afgelopen zondagochtend om half 8 (!) had ik mijn eerste Skype gesprek met ze en vanochtend de tweede. Vanochtend hebben we besloten dat ik hun nieuwe Au pair word!

Yesssssss! Het is een gezin met twee jongens van 2 en 4 jaar oud, Thomas en Xavier. Ze wonen in een suburb van Sydney dat Summer Hill heet. Ze gaan vijf dagen per week naar Day care, op 2 minuten lopen van hun huis. Ik haal ze ’s ochtends uit bed, maak ze klaar voor Daycare en breng ze er vervolgens heen. De rest van de dag heb ik tijd voor mezelf, met een paar kleine klusjes in het huis. Rond half 5 haal ik de jongens weer op en zal ik zorgen dat ze, als de ouders nog werken, met mij kunnen eten ’s avonds en op tijd naar bed gaan. De rest van de avond ben ik vrij. Ook in het weekend ben ik vrij. Ik heb dus veel tijd voor mezelf, maar de ouders vinden het een fijn idee dat ik er ben als er wat extra handen nodig zijn, vooral in de avonden. Rondom kerst en oud en nieuw geven ze me twee weken ‘vakantie’ om Sydney te ontdekken, en daarbij kan ik altijd in overleg vrij nemen als ik even wat tijd voor mezelf nodig heb. Ze benadrukte dat ze me een hele fijne tijd in Australië wilden geven en graag met me meedenken hoe we dat het beste in kunnen vullen. Super lief! Ik mag zelf kiezen wanneer ik vertrek richting Australië, en het ziet er nu naar uit dat het halverwege/eind november zal zijn tot eind mei, maar wie weet wat er in die tussentijd gebeurt. ;)

Als ik in Australië ben zal ik proberen om regelmatig een blog te schrijven over wat ik allemaal doe en hoe het is om daar te wonen en te werken als Au pair, aangezien er straks een tijdverschil is van 10 uur en appen dan een beetje lastiger wordt.







Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active